Hendrik kramer gaat de komende weken beschrijven,hoe het evangeliseren op Urk is onstaan.
Met deze column neemt Hendrik u mee naar het begin.....
Zingen in de zomer….Niet meer weg te denken als de zomer vakantie in het zicht komt. De commissie begint al vroeg met de organisatie.
En..de bezoekers plannen de bezoeken die aan Urk gebracht zullen worden. De commissie, de medewerkenden, en de bezoekers rekenen op elkaar.
Nu kan in dit bericht direct begonnen worden hoe het begon en uitliep op de zomer 2007. Wij hopen er wel op terug te komen, maar we gaan eerst een heel eind terug in de geschiedenis van ons dorp. Urk een eiland in de Zuiderzee, later IJsselmeer. Het eigen volkslied zong er van: wie leeft er zo vrij, zo vrolijk en blij als wij de visserij….
Drie kerkgenootschappen. En “bijna” iedere eilandbewoner behoorde bij een van de kerken. Predikanten, kerkenraadsleden deden hun werk om hun kudden te wijden in de grazige weiden. Evangelisatie was niet nodig, dat was toch voor onkerkelijken!! Maar er kwam verandering.
Het werk aan de NO-polder dijk werd begonnen, en vele “vreemden” kwamen naar Urk. Dat was voor de kerken van Urk een sein om iets voor deze mannen -die niet iedere week naar huis konden gaan -in het leven te roepen.
Evangelisatie werd het genoemd, maar bijna behoorden de Werkendammers, de Sliedrechters allen tot een kerk in de eigen woonplaats. En toch werd, datgene wat gedaan werd in een gebouw op de werkhaven: evangelisatie genoemd.
Door de betrokkenen zeer gewaardeerd. Zelfs een eigen predikant en huisvader van het gebouw werden benoemd. Dat was het begin van evangelisatie op Urk.
En het is doorgegaan.
In de geschiedenis van URK, dat inmiddels ex-eiland is geworden staat niet zo heel veel beschreven wat er verder op dit kerkelijke terrein werd gedaan. Gewoon doen, wat je kerkelijke hand vindt om te doen.
Totdat vanuit de Geref.Jeugdcentrale “iets” werd gedaan.
In 1949 werd voor de jongelui in Overijssel een toogdag gehouden. Kerkelijke jeugd werd uitgenodigd om op een zaterdag in juni naar Urk te komen, en een oude =afgeschreven= stuurhut van een botter werd van de werf gehaald en op de haven geplaatst.
En vanuit deze stuurhut, waar vroeger de botter mee werd bestuurd, werd nu lectuur uitgereikt voor de reis op de levenszee. En in de zomers waren er de vrijwilligers die vanuit de benauwde ruimte de lectuur aanboden.
Evangelisatie op de haven, en het is doorgegaan, o.a. door broeder Teunis Ruiten, de schippers ouderling, die via het bericht in het kerkblad schreef over de belevenissen.
Gastvrije schippers, vakantiegasten en soms mopperende die niet gestoord wilden worden. En niet te vergeten de ontmoeting met de honden. Maar broeder Ruiten zette door. Evangelisatie op Urk en van uit Urk.
Wij willen U er graag hier iets meer over vertellen wanneer deze site opgezocht wordt.
Leest U dan weer mee?
Graag!!
Hendrik Kramer.
